Clubs Museum

Clubs 2.0 was een feit. Het stond online, had een nieuwe look and feel, nieuwe verse besturing onder de motorkap, het finetunen kon gaan beginnen. Nu zouden de échte bouwwerkzaamheden gaan plaatsvinden. 
Mensen 'klaagden' veel in die tijd. Het ging niet snel genoeg, ze konden (nog) niet alles wat ze op het oude Clubs wel konden en men liet dat graag horen of liever nog lezen. Kritiek is niet erg, maar de tendens om op de persoon te gaan spelen stak hier voor het eerst zijn kop op. Natuurlijk waren er wel eens eerder discussies geweest waar wel eens een persoonlijke noot werd gekraakt, maar nu kwam die tendens om te blijven en nam de leiding. Er waren mensen die gingen klagen om het klagen en daarmee de sfeer niet ten goede kwamen. Mensen die hun eigen 'waarheid' gingen prediken. Het team van Clubs werkte in die tijd het klokje rond om alles bij te benen. Het waren echt zware tijden. 
 

Als ik nu terug kijk dan zie ik dat die tendens die toen ontstond niet alleen op Clubs was, maar op heel internet. Het gebeurt nu nog steeds, mensen worden virtueel afgemaakt met woorden. De tijd van saamhorigheid en delen met elkaar online lijkt voorbij. Ook nu vandaag de dag zie ik mensen die proberen om de sfeer en de saamhorigheid te bewaren en het gebrek aan interactie. Mensen komen om te 'halen' en niet meer om te 'brengen'. Maar om terug te keren naar mijn verhaal, rondom de periode van de migratie vierde dit hoogtij in de fora. Hoe hard er ook gewerkt werd in die tijd, hoe snel de releases elkaar ook opvolgden, het was nooit goed genoeg. Het zou nog lang duren voor de cluppers begrepen dat het de nieuwe eigenaar er alles aan gelegen was om de functionaliteiten weer op peil te brengen. Dat deze versie bij lange na niet de definitieve versie zou zijn. Het had alleen even tijd nodig.